Umowa przewozu a umowa spedycji - czym się różnią

Prawo transportowe w Polsce jest określane jako jako ogół przepisów regulujących zarówno sferę przewozu, a więc przemieszczania się osób lub przewożenia rzeczy (towarów, przesyłek, ładunków) przy użyciu przeznaczonych do tego środków transportu, jak również jako zbiór unormowań dotyczących organizacji transportu, które jest rozumiane jako jako dział gospodarki narodowej, oraz usług ubocznych związanych z przewozem.

Regulacje Prawa przewozowego dotyczą wyłącznie podstawowych zasad umowy przewozu osób oraz rzeczy bez uwzględniania cech charakterystycznych dla danej gałęzi transportu. Wzajemne prawa i obowiązki w dziedzinie przewozu, które nie zostały uregulowane w ustawie, ustanawiane są również w regulaminach. Do ich stanowienia uprawnieni są również przewoźnicy. Regulaminy przewoźnika mają charakter umowny i nie stanowią aktów normatywnych. Nie podlegają one publikowaniu w organach promulgacyjnych, a ich interpretacji dokonuje się według metod odnoszących się do interpretacji oświadczeń woli stron, w tym przypadku oświadczeń woli przewoźnika.

W Polsce nie ma ustandaryzowanej regulacji prawnej obejmującej swoim zakresem wszelkie gałęzie transportu. Biorąc pod uwagę kryterium środków transportu, prawo transportowe wyróżnia następujące działy: prawo kolejowe, prawo transportu drogowego (samochodowego), prawo morskie, prawo żeglugi śródlądowej, prawo lotnicze. Do działów prawa transportowego zaliczane są również regulacje prawne dotyczące transportu pocztowego czy transportu komunalnego, a także transportu kombinowanego wykonywanego przy użyciu różnych środków transportu.

Na gruncie polskiego prawa transportowego należy odróżniać dwie najczęściej zawierane przez strony umowy: umowa przewozu i umowa spedycji. Różnice między umową przewozu a umową spedycji obejmują przedmiot umowy i kwestię odpowiedzialności za ewentualną szkodę podczas transportu.W przypadku zawarcia umowy przewozu przewoźnik przyjmuje zlecenie transportowe polegające na przewozie towaru z punktu A do B. Umowa spedycji natomiast nakłada na spedytora obowiązek zorganizowania przewozu towaru z punktu A do B, które polega na wysłaniu lub odbiorze przesyłki albo dokonaniu innych usług związanych z jej przewozem.

Zarówno w umowie spedycji, jak i w umowie przewozu możliwe jest powierzenie wykonania przewozu podwykonawcy. Jeżeli strony łączy umowa przewozu, kwestia ewentualnej odpowiedzialności jest określana przez konwencję CMR lub Prawo przewozowe. Ewentualne przekazanie przez przewoźnika umownego zlecenia transportowego innemu przewoźnikowi nie zwalnia go z odpowiedzialności za ewentualną szkodę. Jeśli chodzi natomiast o kwestię umowy spedycji odpowiedzialność kształtowana jest przez przepisy kodeksu cywilnego. W tym przypadku odpowiedzialnością za szkodę również obarczony jest przewoźnik, z zastrzeżeniem, że skutki ewentualnej szkody mogą również obciążać spedytora. Odpowiedzialność spedytora jest jednak ograniczona do winy w wyborze. Niemniej jednak spedytor, aby uwolnić się od odpowiedzialności w tym zakresie, musi wykazać brak winy w wyborze przewoźnika.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here