Produkcja elektroniki we współczesnych realiach rynkowych wiąże się z koniecznością spełnienia szeregu wymogów normatywnych i zapewnienia zgodności wytwarzanych zespołów elektronicznych z obowiązującymi standardami. Część z nich jest powszechnie rozpoznawalna, jak np. IPC czy ISO, ale jakość i bezpieczeństwo wytwarzanej elektroniki zależy także od wielu innych norm, a nawet obowiązującego prawodawstwa. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich.
Normy ISO w produkcji elektroniki
W odniesieniu do szeroko rozumianej branży elektronicznej jednym z najbardziej rozpowszechnionych i znanych standardów jest ISO (skrót od ang. The International Organization for Standarization). To zróżnicowana grupa standardów związanych z organizacją pracy oraz przebiegu procesów w danej organizacji, przy czym dla producentów elektroniki największe znaczenie mają:
- ISO 9001 – ogólny standard zarządzania jakością, zgodnie z którym poszczególne obszary działalności danego przedsiębiorstwa stanowią odrębne procesy, podlegające nieustannej optymalizacji i doskonaleniu. Certyfikacja zgodności z ISO 9001 potwierdza stosowanie przez producenta odpowiednich procedur do zarządzania jakością we wszystkich aspektach działalności organizacji;
- ISO 13485 – standard związany z produktami medycznymi. W branży elektronicznej dotyczy przede wszystkim właściwych metod projektowania, wytwarzania oraz serwisowania elektronicznego sprzętu medycznego zgodnie z podanymi wymogami w celu zapewnienia zgodności z obowiązującymi normami, wymogami i regulacjami prawnymi;
- ISO 14001 – standard środowiskowy, dotyczący sposobu wykorzystania, przetwarzania oraz neutralizacji i recyklingu związków chemicznych uznawanych za szkodliwe zarówno dla środowiska naturalnego, jak i zdrowia lub życia ludzi.
- ISO 45001 – standard związany bezpośrednio z zarządzaniem bezpieczeństwem i higieną pracy, ze szczególnym uwzględnieniem właściwej identyfikacji zagrożeń występujących na poszczególnych stanowiskach pracy oraz wdrażania skutecznych sposobów neutralizacji tych zagrożeń.
Standardy IPC dla producentów elektroniki
IPC to międzynarodowe standardy, które zostały opracowane w celu unifikacji na skalę międzynarodową najlepszych i najnowocześniejszych praktyk, technik oraz metod produkcji elektroniki. Standardy IPC związane z branżą elektroniczną obejmują obecnie ponad 300 dokumentów, wśród których za najważniejsze dla producentów elektroniki uznaje się następujące:
- IPC A-600 – kryteria dopuszczalności płyt drukowanych
- IPC A-610 – kryteria dopuszczalności zespołów elektronicznych
- IPC/WHMA-A-620 – wymagania i kryteria akceptacji dla kabli oraz wiązek przewodów
- IPC 7711/7721 – poprawki, modyfikacja i naprawa zespołów elektronicznych
- IPC J-STD-001 – wymagania dla lutowanych zespołów elektrycznych i elektronicznych
- IPC J-STD-001 SPACE – wymagania dla lutowanych zespołów elektrycznych i elektronicznych z uwzględnieniem sprzętu elektronicznego do zastosowań kosmicznych
Rozporządzenia i dyrektywy UE związane z wytwarzaniem elektroniki
Produkcja elektroniki może być także regulowana na poziomie regulacji prawnych obowiązujących na danym terytorium. Tak jest m.in. w przypadku Unii Europejskiej, gdzie kluczowymi aktami prawnymi dotyczącymi wszystkich podmiotów wytwarzających elektronikę są:
- dyrektywa RoHS – wskazuje na konieczność ograniczenia bądź wyeliminowania konkretnych substancji niebezpiecznych z procesów produkcyjnych w elektronice;
- rozporządzenie REACH – określa konieczność identyfikacji oraz zgłoszenia właściwym instytucjom wszystkich szkodliwych substancji obecnych w wytwarzanych zespołach elektronicznych.
Artykuł powstał we współpracy z PB Training, polskim Autoryzowanym Partnerem IPC w zakresie szkoleń certyfikacyjnych IPC. Z ofertą PB Training można zapoznać się bezpośrednio na stronie internetowej pod adresem https://pbtraining.com.pl/
